Floris: de aanstaande vader
De trots aanvoerder van mijn tennisteam, Floris, wordt binnenkort vader. Omdat hij altijd klein woonde en huurde moest hij met zijn vriendin de huizenmarkt van Haarlem op. Dat is tegenwoordig bepaald geen sinecure. Hieronder leest u hoe de zoektocht afliep en hoe vooruit kijkt op het aankomend vaderschap.
Floris, wat is je passie?
Daar heb ik er meer van, maar op het moment ben ik helemaal in de ban van het huis dat ik samen met mijn vriendin Roselique heb gekocht. Een huis kopen is nogal wat. Bezichtigingen hadden wij natuurlijk al vaker gedaan, maar op het moment dat je gaat bieden wordt het toch spannend. Gelukkig ging dat via het “Amsterdamse biedsysteem”. Dat wil zeggen dat wij rustig konden onderhandelen en niet direct een uiterst bod hoefden te doen. Die situaties zijn we namelijk ook tegengekomen. Samen met tien anderen mag je dan één keer langskomen, waarna je vrijwel direct moet bieden. De makelaar fluistert je dan in om boven de vraagprijs te gaan en geen voorbehoud voor financiering te maken. Krankzinnig natuurlijk bij zo’n grote aankoop, maar het komt helaas veel voor in deze overspannen markt. Haarlem is daarin geen uitzondering.
Ons huis staat in het Houtvaartkwartier. Het is een sfeervolle eengezinswoning uit de late jaren dertig. De staat is op zich goed, maar verouderd is het wel. Begin januari moeten we flink aan de slag. De plannen zijn gemaakt, de keuken is besteld en de werklui ingepland. Het is nu alleen nog wachten op de sleutel.
Wat vind je van Haarlem?
Ik vind Haarlem fantastisch en wil er nooit meer weg. Ik kom zelf uit Heemstede, wat prachtig is, maar ik hoef er niet meer te wonen. Toch iets te dorps en het is erg elitair geworden. Verder heb ik mijn studies in Amsterdam gevolgd. Dat was een toffe periode, maar ook daar hoefde ik niet te blijven. Roselique en al haar vriendinnen woonden overigens al jaren in Amsterdam, dus samen verhuizen naar Haarlem ging niet zonder slag of stoot. Uiteindelijk gaf een mix van omstandigheden de doorslag. Onze woning in de Jordaan telde maar 35 m2, er kwam een mooi appartement vrij aan de Schotersingel in Haarlem en Roselique ging als docent aan het werk op Lyceum Sancta Maria. Sindsdien wil zij ook niet meer weg.
Voor ons allebei komt dat door de sfeervolle, historische binnenstad vol met goeie restaurants, cafés, musea, de schouwburg en de Philharmonie. Bovendien liggen het strand en verschillende landgoederen op fietsafstand. Tot slot zijn er natuurlijk de mensen. Als je ergens vijf jaar samenwoont, verzamel je ook weer nieuwe vrienden om je heen. Bijvoorbeeld via tennisclub Overhout waar we allebei met plezier lid zijn en vaak spelen.
Hoe kijk je naar de toekomst?
Na de jaarwisseling zal niets meer hetzelfde zijn. Uiteraard door het nieuwe huis, maar ook omdat wij in het voorjaar een meisje verwachten. Een babykamer staat daarom ook in de bouwplannen. Hoe het straks zal zijn, weet ik niet precies. Ik laat het over mij heenkomen. Waarschijnlijk zal ik wat minder in de Haarlemse restaurants te vinden zijn en niet meer tot het de late uurtjes doorgaan op de tennisclub en in de binnenstad.
Daartegenover staat dat ik weer allerlei nieuwe dingen ga meemaken. Ik zal Haarlem van een andere kant leren kennen. Dit keer via crèches, sportclubs, scholen, buurtfeestjes, zwembaden en kinderboerderijen. Hoe dan ook, ik heb er zin in.
Floris: de aanstaande vader
De trots aanvoerder van mijn tennisteam, Floris, wordt binnenkort vader. Omdat hij altijd klein woonde en huurde moest hij met zijn vriendin de huizenmarkt van Haarlem op. Dat is tegenwoordig bepaald geen sinecure. Hieronder leest u hoe de zoektocht afliep en hoe vooruit kijkt op het aankomend vaderschap.
Floris, wat is je passie?
Daar heb ik er meer van, maar op het moment ben ik helemaal in de ban van het huis dat ik samen met mijn vriendin Roselique heb gekocht. Een huis kopen is nogal wat. Bezichtigingen hadden wij natuurlijk al vaker gedaan, maar op het moment dat je gaat bieden wordt het toch spannend. Gelukkig ging dat via het “Amsterdamse biedsysteem”. Dat wil zeggen dat wij rustig konden onderhandelen en niet direct een uiterst bod hoefden te doen. Die situaties zijn we namelijk ook tegengekomen. Samen met tien anderen mag je dan één keer langskomen, waarna je vrijwel direct moet bieden. De makelaar fluistert je dan in om boven de vraagprijs te gaan en geen voorbehoud voor financiering te maken. Krankzinnig natuurlijk bij zo’n grote aankoop, maar het komt helaas veel voor in deze overspannen markt. Haarlem is daarin geen uitzondering.
Ons huis staat in het Houtvaartkwartier. Het is een sfeervolle eengezinswoning uit de late jaren dertig. De staat is op zich goed, maar verouderd is het wel. Begin januari moeten we flink aan de slag. De plannen zijn gemaakt, de keuken is besteld en de werklui ingepland. Het is nu alleen nog wachten op de sleutel.
Wat vind je van Haarlem?
Ik vind Haarlem fantastisch en wil er nooit meer weg. Ik kom zelf uit Heemstede, wat prachtig is, maar ik hoef er niet meer te wonen. Toch iets te dorps en het is erg elitair geworden. Verder heb ik mijn studies in Amsterdam gevolgd. Dat was een toffe periode, maar ook daar hoefde ik niet te blijven. Roselique en al haar vriendinnen woonden overigens al jaren in Amsterdam, dus samen verhuizen naar Haarlem ging niet zonder slag of stoot. Uiteindelijk gaf een mix van omstandigheden de doorslag. Onze woning in de Jordaan telde maar 35 m2, er kwam een mooi appartement vrij aan de Schotersingel in Haarlem en Roselique ging als docent aan het werk op Lyceum Sancta Maria. Sindsdien wil zij ook niet meer weg.
Voor ons allebei komt dat door de sfeervolle, historische binnenstad vol met goeie restaurants, cafés, musea, de schouwburg en de Philharmonie. Bovendien liggen het strand en verschillende landgoederen op fietsafstand. Tot slot zijn er natuurlijk de mensen. Als je ergens vijf jaar samenwoont, verzamel je ook weer nieuwe vrienden om je heen. Bijvoorbeeld via tennisclub Overhout waar we allebei met plezier lid zijn en vaak spelen.
Hoe kijk je naar de toekomst?
Na de jaarwisseling zal niets meer hetzelfde zijn. Uiteraard door het nieuwe huis, maar ook omdat wij in het voorjaar een meisje verwachten. Een babykamer staat daarom ook in de bouwplannen. Hoe het straks zal zijn, weet ik niet precies. Ik laat het over mij heenkomen. Waarschijnlijk zal ik wat minder in de Haarlemse restaurants te vinden zijn en niet meer tot het de late uurtjes doorgaan op de tennisclub en in de binnenstad.
Daartegenover staat dat ik weer allerlei nieuwe dingen ga meemaken. Ik zal Haarlem van een andere kant leren kennen. Dit keer via crèches, sportclubs, scholen, buurtfeestjes, zwembaden en kinderboerderijen. Hoe dan ook, ik heb er zin in.